در دورتموند ؛ او مرد پیروزی در بازیهای بزرگ نیست:

زمانی که به عنوان مربی نیس در پایان فصل 17/18 لیگ فرانسه را با کسب رتبه یازدهم به پایان رساند و به دورتموند آمد ، 60 سال سن داشت. نتایج درخشان در ماه های ابتدایی حضور خود روی نیمکت وستفالن ، نوید یک مربی کاریزماتیک و برنده را میداد ، اما فراز و نشیبها آغاز شدند…

فاوره تیم آشفته و سردرگم پیتر اشتوگر را تحویل گرفت و توانست با برتری 9 امتیازی نسبت به بایرن ، صدر نشین بوندسلیگا در هفته های ابتدایی باشد؛ فاوره توانسته بود در مقطعی دورتموند را به بهترین تیم اروپا تبدیل کند. اما در اواسط فصل در باتلاق ناکامی گرفتار شد و زنبورها که نیم نگاهی به کسب سه گانه هم داشتند ، از لیگ قهرمانان و دی اف بی پوکال حذف ، و در بوندسلیگا با کسب دو امتیاز کمتر از بایرن مونیخ نایب قهرمان شدند.

استارت دورتموند برای فصل 19/20 مقتدرانه بود و فاوره با شکست دادن بایرن مونیخ با دو گل ، فاتح سوپرجام و اولین جام خود شد.

پس از مدتی ، با انتصاب هانسی فلیک به عنوان سرمربی بایرن مونیخ ، فاوره در کورس با بایرن مونیخ عقب ماند و در پایان فصل بایرن مونیخ با اختلاف 13 امتیازی به مقام قهرمانی دست یافت. شکست مقابل پاریسن ژرمن و وردربرمن ، حذف زرد و سیاه ها از لیگ قهرمانان و جام حذفی را رقم زد.

پیروی فاوره از یک آرایش تکراری و ناتوانی در استفاده از پلن های دیگر ، علی رغم مهره های قوی ، دست دورتموند را از جامهای بیشتر کوتاه کرد و محبوبیت او بین هواداران به طرز چشمگیری کاهش یافت.

مربی سوئیسی برای سومین فصل دورتموند را هدایت میکند و آینده او به قهرمانی در بوندسلیگا بستگی دارد.

خارج از وستفالن :

لوسین فاوره متولد 2 نوامبر 1957 در سوئیس است. او بازیساز تیمهای فرانسوی و سوئیسی زیادی بود و با تیم سروت ژنو توانست به افتخارات زیادی دست یابد.

او برای تیم ملی سوئیس 24 بار به میدان رفت و تنها گل ملی خود را در اولین بازی اش مقابل هلند در 1 سپتامبر 1981 بثمر رساند. او در26 آوریل 1989 در مقابل پرتغال نیز آخرین بازی ملی خود را به ثبت رساند.

فاوره برای تیمهای لوشان ، نوشاتل زاماکس ، تولوز و اف سی سروت توپ زده است. در سال 1985 ، زانوی او دچار مصدومیت شدید شد و وی به مدت 8 ماه از میادین دور بود. این مصدومیت یکی از شدیدترین مصدومیت های تاریخ فوتبال سوئیس به شمار میرود. او در سال 1991 کفش های خود را آویخت و با مستطیل سبز خداحافظی کرد.

حرفه مربیگری فاوره از سال 1991 ، به عنوان دستیار سرمربی زیر تیم زیر 14 ساله های اف سی اشالنس منصوب شد. در سال 1993 هدایت تیم اصلی اشالنس را بر عهده گرفت و به سطح B لیگ سوئیس رسید. این صعود مهم ترین افتخار باشگاه اف سی اشالنس میباشد. او بعد از 4 سال مدیر آکادمی تیم نوشاتل زاماکس شد.

فاوره در تیم یوردن سوئیس به سوپرلیگ سوئیس صعود کرد و رتبه پنجم را از آن خود کرد ؛ که بهترین رتبه تاریخ این باشگاه است.

او پس از مدتی به عنوان مربی به سروت ژنو بازگشت و در فصل 2000/01 جام یوفا ، اسلاویا پراگ ، رئال زاراگوسا و هرتابرلین را حذف کرد.

لوسین در سال 2003 رهبری زوریخ را بر عهده داشت و در سال 2004 پس از 25 سال توانست زوریخ را به قهرمانی لیگ سوئیس برساند. او دوبار موفق به کسب عنوان برترین مربی سال لیگ سوئیس شد.

در سال 2008 ، فاوره راهی برلین شد و به عنوان اولین تجربه مربیگری خود در تیمی غیر از آلمان ، هرتابرلین را به مقام چهارم بوندسلیگا رساند. عملکرد ضعیف فاوره در فصل بعدی اما سبب برکناری او شد.

انتصاب او در سال 2011 به عنوان مربی مونشن گلادباخ این تیم را به پلی آف لیگ قهرمانان رساند اما کره اسب ها مقابل دینامو کیف مغلوب شدند.

در دو فصل بعدی ، گلادباخ در رتبه هشتم و ششم بوندسلیگا قرار گرفت. اما در فصل 14/15 گلادباخ مستقیما به لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد. پیروزی 2-0 مقابل بایرن مونیخ در آلیانز آرنا ، نقطه عطف فاوره در طول مربیگری خود بود. او توانست مارک آندره ترشتگن و مارکو رویس را به شهرت جهانی برساند. فاوره در سالهای 2009، 2011 ، 2012 ، 2013 و 2015 به عنوان مربی سال فوتبال آلمان انتخاب شد.

او بین سالهای 2016 تا 2018 سرمربی نیس فرانسه بود.

آمار برد ها ، تساوی ها و شکست های او:

اف سی یوردن : 47 بازی ، 15 برد ، 12 تساوی و 20 شکست

سروت ژنو : 81 بازی ، 33 برد ، 25 تساوی و 23 شکست

زوریخ: 166 بازی ، 93 برد ، 32 تساوی و 41 شکست

هرتابرلین: 94 بازی ، 40 برد ، 19 تساوی و 35 شکست

مونشن گلادباخ : 189 بازی ، 89 برد ، 45 تساوی و 55 شکست

نیس : 99 بازی ، 43 برد ، 23 تساوی و 33 شکست

دورتموند ( تا 3 نوامبر 2020 ) : 101 بازی ، 64 برد ، 15 تساوی و 22 شکست