هالند که بخاطر تبحر خاص اش در تمام کنندگی شناخته میشد ، فرصت های حساس را پشت سرهم از دست داد تا گل زیبایش در اواخر بازی نتواند خشم هواداران را کم کند.
از ساعت 21 با سوت مانوئل گرافر مهمترین دیدار هفته هفتم بوندسلیگا آغاز شد و بایرن مونیخ خطرات بیشتری نسبت به میزبان ایجاد میکرد.
در دقیقه 21 ، تعلل مونیه و ضربه رابرت لواندوفسکی شاگردان فلیک را پیش انداخت اما با بررسی Var این گل مردود اعلام شد.
دورتموند میتوانست روی یک ضدحمله به گل برسد اما تعلل بازیکنان و در نهایت شوت بی دقت ویتسل با اختلاف از کنار دروازه بایرن به بیرون رفت.
اشتباه هالند در زدن ضربه در موقعیت تک به تک سبب از دست رفتن یک موقعیت دیگر برای دورتموند شد. بالاخره مارکو رویس با یک ضربه محکم به زیر طاق دروازه با پاس گریرو ، شواغتس گلب را به اولین گل در دقیقه 1+45 رساند.
اما باواریایی ها قصد تسلیم نداشتند ، و سه دقیقه بعد روی یک ضربه ایستگاهی تمرین شده توسط داوید آلابا به گل رسیدند؛ جایگیری بد هوملس ، عامل اصلی ورود توپ به دروازه بورکی بود.
در نیمه دوم ، رابرت لواندوفسکی با یک ضربه سر استادانه بایرن مونیخ را پیش انداخت.
پس از گل دوم ، بوروسیا موقعیت های خطرناکی را ایجاد کرد اما انگار هالند ، آن هالند همیشگی نبود. ضدحمله های سریع از سرژ گنبری ، گل سوم را برای بایرن مونیخ توسط لروی سانه را به ارمغان آورد.10 دقیقه تا پایان بازی مانده و دورتموند با اختلاف 2 گل از رقیب سنتی خود عقب بود.
در دقیقه 84 ، پاس فوق العاده رافا گریرو به هالند رسید و غول نروژی با دریبل نویر و ضربه به گوشه دروازه امید زنبورهارا زنده کرد. اگر آن پاس گریرو ، توسط مسی یا دیبروینه به هالند میرسید ، رسانه ها به این دو لقبهایی نظیر آدم فضایی میدادند.
در دقایق پایانی ، شوت بی دقت رویس در موقعیت بسیار عالی با فاصله از بالای دروازه نویر به بیرون رفت. کمتر شاهد گل نشدن چنین توپهایی توسط کاپیتان رویس بودیم.
در دقیقه 94 ، رابرت لواندوفسکی موفق به دبل در این دیدار شد اما با تصمیم داور ، این گل هم آفساید اعلام شد.
در نهایت ، مونیخی ها بودند که با برتری 3-2 به صدر جدول رقابتها صعود کردند ، یکبار دیگر فاوره در بازیهای حساس ناکام بود تا مهر تاییدی بر تانوانی اش در مهار بایرن مونیخ بزند.
